Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ: γιατί, ποιο, πως

Αγία Παρασκευή 19.6.2013

 Το θέμα της ανέγερσης του Δημαρχείου Αγίας Παρασκευής, είναι και πάλι στην επικαιρότητα και βέβαια όσοι συμμετέχουν στο Δημ.Συμβούλιο και εκπροσωπούν δημότες είναι υποχρεωμένοι να καταθέσουν την άποψή τους.
Η απάντηση σε τρία βασικά ερωτήματα αποσαφηνίζει το θέμα και γίνεται εύκολο το ξεκαθάρισμα.

1ο ερώτημα:
τι θεωρούμε πως είναι ένα ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ και συνεπώς πρέπει να έχει η πόλη μας δημαρχείο;
Κάθε δήμος αποτελεί την βασική σύγχρονη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας με ιστορική αναφορά από την αρχαιότητα. Το ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ συμβολοποιεί με την ύπαρξή του την ιστορική βεβαιότητα της ύπαρξης οργανωμένης κοινωνίας με συνεκτικά χαρακτηριστικά και τοπική αναφορά.
Βέβαια όταν μιλάμε για ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ δεν εννοούμε ένα κτήριο γραφείων που στεγάζονται οι υπηρεσίες Ληξιαρχείου, Γρ. Προσωπικού και Τεχνικών Υπηρεσιών. Μιλάμε για την κτηριακή δομή που στεγάζει τις κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες της πόλης.
Ένα τέτοιο ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ, κέντρο και πυρήνα της κοινωνικής και πολιτιστικής  ζωής της πόλης, το θέλουμε, το έχουμε ανάγκη, έστω και αν ένας νέος «Καλλικράτης» εξαφανίσει την διοικητική δομή «Αγία Παρασκευή». Δεν θα μπορέσει να εξαφανίσει την ιστορία μιας κοινότητας ανθρώπων, που υπήρξαν σε ένα τόπο που λεγόταν Αγία Παρασκευή.
Αυτό το σκοπό δεν τον εκπληρώνει ένα κτηριακό συγκρότημα Γραφείων, όσο και αν το χαμηλό κόστος του το κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό.

2ο ερώτημα:
θέλουμε αυτό το δημαρχείο που έχει σχεδιαστεί;
Είναι γεγονός πως όταν άρχισε να σχεδιάζεται το Δημαρχείο (2002) ήταν άλλοι καιροί. Καιροί πλούτου και ευμάρειας που ο οικονομικός παράγοντας δεν ήταν ο κυρίαρχος. Οι σχεδιαστές είχαν την ευχέρεια να σχεδιάσουν ένα άνετο – large κτήριο, με Δημαρχιακό Δώμα, γραφεία για πολλούς περισσότερους υπαλλήλους, από αυτούς που υπάρχουν σήμερα.
Με τα σημερινά δεδομένα τα 3.700τμ ανωδομή είναι πολλά. Τα 7.000τμ υπόγειοι χώροι (140 θέσεις parking) σε μια περιοχή με πολλά νερά οδηγεί σε υπερβολικό κόστος για την στεγάνωση και την αναγκαία στερέωση που θα αποτρέπουν τις ανωστικές δυνάμεις. Με αυτές τις σκέψεις το 2ο υπόγειο φαίνεται πως θα μπορούσε να μην κατασκευαστεί, με αποτέλεσμα σημαντική μείωση του τελικού κόστους.
Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν μας, πως η σημερινή νομοθεσία, αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης οργανωμένων κοινωνικών ομάδων με τους πολιτικούς, ΔΙΝΕΙ ΚΙΝΗΤΡΟ στους σχεδιαστές να υπάρχει αυξημένο κατασκευαστικό κόστος και άρα για πληθωρικό σχεδιασμό και ανάπτυξη του δημαρχείου. Σύμφωνα με τον νόμο το ΓΕ/ΕΟ 18% (γενικά έξοδα & εργολαβικό όφελος), απρόβλεπτα 15%, ΦΠΑ 23% υπολογίζονται  επί του προϋπολογισθέντος κατασκευαστικού κόστους.
Εκτιμώ πως θα υπήρχε μια τελείως διαφορετική αρχιτεκτονική πρόταση αν αυτή εκπονείτο κάτω από τις σημερινές οικονομικές συνθήκες λιτότητας και φτώχειας.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας πως μέχρι σήμερα μας έχουν κοστίσει ήδη 1.300.000€ οι αρχιτεκτονικές, στατικές και Η/Μ μελέτες και τεύχη δημοπράτησης.

3ο ερώτημα:
Με ποια κριτήρια θα επιλέξουμε τον τρόπο για την κατασκευή του;
Η σημερινή εκτίμηση του κόστους αποπεράτωσης, σύμφωνα με τους νόμους το Ελληνικού κράτους προϋπολογίζεται στα 20.600.000€, ενώ ταυτόχρονα η εκτίμηση που υπάρχει για το πραγματικό κόστος το τοποθετεί στα 11.000.000€. Θα πρέπει δε να συνυπολογίσουμε πως ο τρόπος κατασκευής με την μέθοδο της Δημοπράτησης, κατά πάσα πιθανότητα θα επιβαρύνει το κόστος άλλα 2-3.000.000€. Και όλα αυτά γιατί η συμπαιγνία των συναρμοδίων έχει δώσει νομιμότητα σε όλη αυτή τη απαράδεκτη μεθόδευση, που οδηγεί στην καταλήστευση του δημόσιου χρήματος.
Η συγκεκριμένη μέθοδος κατασκευής (ανοιχτή δημοπράτηση) με ταυτόχρονη λήψη δανείου από τον Δήμο, συνεπάγεται οικονομική επιβάρυνση του Δήμου για την πληρωμή των τοκοχρεωλυσίων. Ταυτόχρονα συνεχίζουμε να πληρώνουμε ενοίκια για τις υπηρεσίες που ήδη στεγάζονται σήμερα αλλού για όσα χρόνια κατασκευάζεται το νέο δημαρχείο.
Αυτή η μέθοδος (ανοιχτή δημοπράτηση) συνεπώς είναι ασύμφορη και αμφίβολης επιτυχίας, μια και στηρίζεται σε επισφαλείς υπολογισμούς αμφίβολων εσόδων. Το φάντασμα του «Κολυμβητήριου», που μόλις πέρσι ξεχρεώσαμε την πληρωμή του σκελετού (μπετά), χωρίς να έχουμε απολαύσει κανένα όφελος και χωρίς καμιά προοπτική για το άμεσο μέλλον, είναι εδώ μπροστά μας ζωντανό και προσβάλλει όλους όσους έχουν διοικήσει μέχρι σήμερα το Δήμο.
Το μοντέλο χρηματοδότησης λοιπόν που έχει πιθανότητα επιτυχίας και σιγουριά για την ολοκλήρωση του ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ, πρέπει να στηρίζεται σε πιο ασφαλείς πηγές χρηματοδότησης από αυτές που αναφέρθηκαν στον δημαρχιακό σχεδιασμό. Θα πρέπει να στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά ή έστω καθ’ υπεροχήν στην εξοικονόμηση που προκύπτει από τα ενοίκια που σήμερα είναι υποχρεωμένος ο δήμος να δαπανά για τις στεγαστικές του ανάγκες, χωρίς να προκαλείται επιπλέον επιβάρυνση των δημοτών.
Αυτό το ποσό υπολογίζεται περίπου στα 600-720.000€ (12x50-60.000€). Με βάση λοιπόν αυτή τη οικονομική δυνατότητα συμπληρούμενη και από μικρότερες επιμέρους πηγές, θα πρέπει να υπολογιστεί η ετήσια τοκοχρεολυτική ικανότητα του Δήμου.
Αποκλείοντας λοιπόν της μέθοδο της Ανοιχτής Δημοπράτησης, για τους παραπάνω λόγους, απομένει η αναζήτηση άλλων μορφών εκτέλεσης του έργου, όπως αυτές προσδιορίζονται από τον ισχύοντα σήμερα ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ.
Ο μοναδικός λοιπόν δρόμος είναι η αναζήτηση εναλλακτικής μορφής χρηματοδότησης και κατασκευής, με έναρξη των υποχρεώσεων όταν παραδοθεί το κτίριο τελειωμένο.
Με αυτούς τους όρους θα πρέπει να γίνει η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος από τους κατασκευαστικούς επιχειρηματίες της χώρας.

Μιχάλης Γαβράς
Ορθοπαιδικός Χειρουργός
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Δημοτικός Σύμβουλος

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Πολιτικό πραξικόπημα – ΕΡΤ



Αθήνα 15.6.2013
 
Χρειάστηκαν μόλις τέσσερις μέρες «πειρατικής» λειτουργίας της ΕΡΤ και το σκηνικό έχει αλλάξει εντυπωσιακά.
Τώρα λοιπόν ανακαλύψαμε πόσοι εκλεκτοί «κατεψυγμένοι» υπήρχαν στο ψυγείο που τους έβαζε η κάθε φορά εξουσία (πολιτική και συνδικαλιστική) στην ΕΡΤ και τους είδαμε επιτέλους να «ζωγραφίζουν» στο γυαλί
Τώρα που είδαμε πόσα πολλά και πανέμορφα μπορούν να παράξουν οι εργαζόμενοι, όταν η εξουσία (πολιτική και συνδικαλιστική) των σκοπιμοτήτων πάει στην άκρη,
Τώρα που ανακαλύψαμε πως η ΕΡΤ είναι κάτι περισσότερο από το σύνολο των ανθρώπων της και των εγκαταστάσεών της
Τώρα που ανακαλύψαμε πως το σήμα της ΕΡΤ είναι το σήμα της Ελλάδας και δεν μπορεί η όποια εξουσία (πολιτική και συνδικαλιστική) να στερεί αυτό το άρωμα Ελλάδας από τους ακρίτες και την ομογένεια,
Τώρα που άνοιξαν τα στόματα και αρχίσαμε να τα βλέπουμε και να τα μαθαίνουμε όλα,
Τώρα που αρχίζει να κατακάθεται ο κουρνιαχτός και το συναίσθημα το αντικαθιστά η λογική και ο ορθολογισμός,
Τώρα που αρχίζουμε να βλέπουμε πως το μείζον δεν είναι τα «συνδικαλιστικά» δικαιώματα, ούτε οι πάσης φύσεως καλοθρεμμένοι του συστήματος εξουσίας (πολιτικής και συνδικαλιστικής) που προσπαθούν απελπισμένα να τα κρύψουν και να κρυφτούν κάτω από το χαλί του πραξικοπήματος του Σαμαρά
Ας μιλήσουμε λοιπόν και για τα ΔΥΟ όχι μόνο για το ΕΝΑ θέμα που ανέδειξε η απόφαση Σαμαρά. Ας μιλήσουμε για το ΜΕΙΖΟΝ:
Η απόφαση Σαμαρά, αποτελεί πολιτικό πραξικόπημα κοινοβουλευτικό και ευθέως αντισυνταγματικό, εναντίον του σημερινού πολιτικού μας συστήματος
Είναι ευθεία βολή εναντίον του κοινοβουλίου, του ενός .από τους τρείς πυλώνες του πολιτικού μας συστήματος (εκτελεστική-κυβέρνηση, νομοθετική-κοινοβούλιο, δικαστική-δικαιοσύνη)
Παρέκαμψε τη Βουλή και λειτούργησε σαν αυτοδύναμος κυβερνήτης μονοκομματικής κυβέρνησης, δικαίωμα που δεν του το έδωσε ο λαός στις εκλογές
·              Η βεβαιότητά του πως έχει επικοινωνιακό πλεονέκτημα, μια και ο λαός είχε απηυδήσει από «τη βαριά διαπλοκή, τη διαφθορά του προσωπικού, την αμετροέπεια των εκάστοτε ηγεσιών, τα κρυφά τεφτέρια» (Λένα Λιβάνη, http://www.theinsider.gr/)
·              Η ανάγκη των ημερών για επικοινωνιακό ξεπέρασμα των οικονομικών αποτυχιών της κυβέρνησής του
·              Η βεβαιότητά του πως το «κλείσιμο της ΕΡΤ» δεν περνάει από την Βουλή
τον οδήγησε στην απόφαση να φερθεί σαν Μέγας Αλέξανδρος. Μόνο που Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι και με την σπαθιά του δεν κτύπησε την «διεφθαρμένη ΕΡΤ» αλλά την δημοκρατία.
Αγνόησε ην δύναμη των συμβόλων και των συμβολισμών και η «μαύρη» οθόνη είναι ένα δυνατό σύμβολο, πίσω από το οποίο συντάχθηκαν και εξεγέρθηκαν οι πάντες.

Για την ΕΡΤ.

Δεν πρέπει να τρέφουμε καμιά αυταπάτη πως θα μπορέσει να γίνει ποτέ «δημόσια».
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως είναι και θα είναι μια «κρατική Α.Ε.» από τα δυνατότερα εργαλεία, κυρίαρχος Ιδεολογικός Μηχανισμός του Κράτους (ΙΜΚ), στα χέρια της «άρχουσας» τάξης, που στην Ελλάδα αποτελείται από κομπιναδόρους, μεταπράτες, ραντιέρηδες και τοκογλύφους.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως όλα αυτά τα χρόνια η ΕΡΤ ήταν ο χώρος ρουσφετολογικών πελατειακών εξυπηρετήσεων της κάθε φορά κυβερνητικής και όχι μόνο αρμάδας, σε άμεση συναλλαγή με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, πως όλοι αυτοί που σήμερα κόπτονται για την ΕΡΤ, επικαλούμενοι το Δημόσιο χαρακτήρα της «Μέχρι χθες την μεταχειρίζονταν σαν σάκο του μποξ και τώρα "κλαίνε" μπροστά στις κάμερες και στα μικρόφωνα γιατί έχασαν τον βολικό εχθρό.» (Μαρία Χούκλη, http://www.theinsider.gr/)
Παρ’ όλα αυτά ξέρουμε πως, όπως και όλοι οι ΙΜΚ, έχουν μέσα τους ως συστατικό στοιχείο τη θέληση και την δύναμη για ανατροπή των κατεστημένων απόψεων της επίσημης εξουσίας, όχι όμως και την ανατροπή της.
Ξέρουμε πως ακόμα και αυτή η «ξεδοντιασμένη»ΕΡΤ μπορούσε να παράγει έναν απίθανο πολιτιστικό θησαυρό.
«Ξέρω τι θησαυρός είναι το τεράστιο οπτικοακουστικό της αρχείο, τι φυτώριο νεαρών σκηνοθετών το ΜΙΚΡΟΦΙΛΜ, τι θησαυρός το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, τι απόκτημα ο ΕΞΑΝΤΑΣ, τι ανακούφιση στα αυτιά το ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, τι κέφι Ο ΚΟΣΜΟΣ, τι απόλαυση οι εξαιρετικές ταινίες ποιότητας που δεν μπορούμε να δούμε πουθενά αλλού.» (Λένα Λιβάνη, http://www.theinsider.gr/)

Αυτή, την άλλη ΕΡΤ θέλουμε.
Αυτή, την άλλη ΕΡΤ έχει ανάγκη η χώρα, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες στιγμές που η κυριαρχία του «κέρδους» έχει μετατρέψει την ιδιωτική τηλεόραση σε προπαγανδιστικό μηχανισμό των Τούρκικων πολιτιστικών προϊόντων με ταυτόχρονη εξαφάνιση των Ελληνικών παραγωγών.
Για μια τέτοια ΕΡΤ θέλουμε να αγωνιστούν οι εργαζόμενοί της, συγκρουόμενοι φανερά με την εξουσία (πολιτική και συνδικαλιστική).
Μια τέτοια ΕΡΤ ζητάει ο λαός να είναι ΑΝΟΙΚΤΗ.
Μια τέτοια ΕΡΤ δεν στήνεται με πολιτικά πραξικοπήματα, ούτε με αυταρχικές συμπεριφορές.
Το πολίτευμά μας είναι δημοκρατικό και αυτό εξελίσσεται και επιβεβαιώνεται κάθε μέρα
Ο λαός με την ψήφο του δεν έδωσε σε κανένα κόμμα αυτοδυναμία και έκανε τη Βουλή το κέντρο λειτουργίας της πολιτικής ζωής.
Εκεί επιβεβαιώνονται και επικυρώνονται οι πολιτικές αποφάσεις όλων, κομμάτων και ηγεσιών.
Εκεί κρίνονται όλοι. Με τις ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ τους, αλλά κυρίως τις ΘΕΣΕΙΣ τους και αυτές απαιτούν οι καιροί να καταθέσουν όλοι.
Θέλουμε να ξέρουμε ποιοι θέλουν Δημόσια ΕΡΤ και με ποιο τρόπο αυτό διασφαλίζεται. Όχι μόνο με διακηρύξεις, γενικούς αφορισμούς και λευκές επιταγές.


Μιχάλης Γαβράς
Ορθοπαιδικός Χειρουργός

2 σχόλια:


  1. Γιατρέ μου Καλημέρα!
    Για να ενισχύσω λίγο τα γραφόμενα σου....

    «για να γίνει σέρβις στο αυτοκίνητο, πρέπει να είναι σταματημένο»
    Σίμος Κεδίκογλου 2013

    «Θέτουμε τον ασθενή επί της χειρουργικής κλίνης για να του βάλουμε το γύψο και τον δένουμε για να μην κινείται»
    Γεώργιος Παπαδοπουλος 1967

    ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;;

  2. Δημήτρη, σε κάθε περίπτωση δεν θα συγκρίνω ποτέ την Χούντα με οποιοδήποτε πολιτικό πραξικόπημα κυβέρνησης που έχει εκλεγεί από τον λαό.