Η
«θυσία» του Γ.Ν.Ν.Μελισσίων Αμ.Φλέμιγκ
Αθήνα 29.7.2013
Όταν
πριν ένα χρόνο συνενώθηκαν το
Αμ.Φλέμιγκ με το Σισμανόγλειο
σε ένα ενιαίο συγκρότημα, όσοι από την
δεκαετία το 1980 το οραματιζόμασταν,
αναθαρρήσαμε πως επιτέλους θα επικρατήσει
ο εξορθολογισμός και η αξιοποίηση της
τεράστιας περιουσίας του ΕΣΥ στα
Μελίσσια, που αποτελείται από τις τρεις
Νοσοκομειακές μονάδες
(Σισμανόγλειο και Αμ.Φλέμινγκ (πτέρυγα
Τσαγκάρη και Μπόμπολα).
Με
την κατάργηση του
1ου
Θεραπευτήριου ΙΚΑ
(αυτονόητη που θάπρεπε νάχει γίνει πριν
πολλά χρόνια) και την ένταξη αξιολογότατου
επιστημονικού δυναμικού στο Συγκρότημα,
«είδαμε» να ζωντανεύει
το όραμα για την δημιουργία ενός
Συγκροτήματος,
οδηγός για το μέλλον του ΕΣΥ την μετεξέλιξή
του με Ευρωπαϊκές και καταξιωμένες
δομές και λειτουργίες.
Όλες
αυτές οι ελπίδες κατέρρευσαν με πάταγο
με την σχεδιαζόμενη παρέμβαση και
παρουσιαζόμενη ως «μεταρρύθμιση».
Ο
αυτονόητος σχεδιασμός που περιλαμβάνει
ένα κεντρικό
Νοσοκομείο πυλώνα
δευτεροβάθμιας ίσως και τριτοβάθμιας
υγειονομικής εξυπηρέτησης, με ανάθεση
συμπληρωματικών
και αρμονικά διασυνδεόμενων
επιστημονικών αρμοδιοτήτων στις δυο
πτέρυγες του Αμ.Φλέμιγκ (Τσαγκάρη και
Μπόμπολα) δεν υπήρξε ποτέ.
Είναι
φανερό πως η
«μεταρρύθμιση» θάπρεπε να ξεκινήσει
από το Σισμανόγλειο
με τις τετρακόσεις
( 400) νοσηλευτικές κλίνες
και τα δέκα (10)
χειρουργικά κρεβάτια,
των οποίων η διάρθρωση αποκαλύπτει την
διαχρονικά εκτρωματική
συγκρότηση και «σπατάλη» πολύτιμων
πόρων του ΕΣΥ.
Δυο
(2) Παθολογικοί τομείς
με 256 νοσηλευτικές κλίνες από τις οποίες,
εκατό
(100) σε Πνευμονολογικές Κλινικές
ογδόντα
(80) σε παθολογικές και
είκοσι
(20) σε Αιματολογικές.
Ένα
(1) Χειρουργικό τομέα
με εκατόν δυο (102) νοσηλευτικές κλίνες
από τις οποίες
σαράντα
(40) στην Χειρουργική Κλινική και
πενήντα
(50 ίσως και 60) στην Ουρολογική Κλινική,
που ως Πανεπιστημιακή έχει την έδρα
της στο Πανεπιστημιακό Αττικό
Νοσοκομείο, που σύμφωνα με πρόσφατες
δηλώσεις έχει κλειστούς θαλάμους.
Η
σχεδιαζόμενη «μεταρρύθμιση» δεν
θίγει τις σημερινές δομές
(παρωχημένες επιστημονικά και οργανωτικά
καταστάσεις) και έτσι εκτρέπεται σε μια
οδυνηρή πλέον κατάσταση.
Η
κυβερνητική απαίτηση για «κινητικότητα»
στο χώρο της υγείας, έδωσε την ευκαιρία
να γίνει μια ασύντακτη
και ανορθολογική παρέμβαση,
που όχι μόνο δεν συνιστά «μεταρρύθμιση»,
αλλά αντίθετα προκαλεί ανυπολόγιστη
ζημιά στο ΕΣΥ και στην εξυπηρέτηση των
υγειονομικών αναγκών του Συστήματος.
Η
«μεταρρύθμιση» προβλέπει την θυσία και
την αποσύνθεση του Αμ. Φλέμιγκ,
ως άλλη Ιφιγένεια στο βωμό της
εκσυγχρονιστικής αναγκαιότητας και
της επιταγής της Τρόικας για «κινητικότητα».
Για
να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ζημιάς
ας δούμε τι προσέφερε την προηγούμενη
χρονιά στο Σύστημα Υγείας το Αμ.Φλέμιγκ:
30.000
επισκέψεις στα ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων)
30.000επισκέψεις
στα ΤΕΙ (Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία)
250.000
εργαστηριακές αιματολογικές,
μικροβιολογικές και βιοχημικές εξετάσεις
6.000
εισαγωγές ασθενών για νοσηλεία
1400
αξονικές τομογραφίες
2.500
χειρουργικές επεμβάσεις στα Τακτικά
Χειρουργεία
Με
την εξαγγελθείσα
«αλλαγή χαρακτήρα» του Νοσοκομείου,
ποιες μονάδες μπορούν να σηκώσουν αυτό
το φορτίο χωρίς να προκληθούν προβλήματα
στο ήδη φορτωμένο σύστημα;
Οι
απαντήσεις που δίνονται, δείχνουν
περίτρανα πως όπως σε όλα στην Ελλάδα
«βάζουμε μπροστά
το κάρο και πίσω το άλογο».
Αντί
με τις κατάλληλες κινήσεις ΠΡΩΤΑ
να αποφορτισθεί το Σύστημα
από τα βαρίδια και τις αστοχίες και
έπειτα να προχωρήσει η αναμόρφωση,
ξεκίνησαν ανάποδα.
Με
εξαγγελίες για Μονάδα αποκατάστασης,
Μονάδα αποθεραπείας, ολοήμερη λειτουργία
εξ. Ιατρείων, των
οποίων το επιστημονικό, οργανωτικό και
λειτουργικό περιεχόμενο δεν προσδιορίζεται
με σαφήνεια,
(αντίθετα καταγράφονται αντιφατικές
απόψεις), προσδοκούν πως θα καλύψουν
επικοινωνιακά ένα εγχείρημα, που είναι
καταδικασμένο να αποτύχει και να
προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημιές και
κόστος σε χρήμα και σε ανθρώπινο πόνο.
Να
σημειώσουμε επιπλέον πως στην επεξεργασία
της «μεταρρύθμισης» απουσιάζει παντελώς
η προεργασία και η
διαβούλευση,
προτάγματα και αναγκαιότητες των καιρών,
με αυτούς που εργάζονται και λειτουργούν
στο ΕΣΥ από της συστάσεώς του και
τουλάχιστον έχουν την αντίστοιχη
εμπειρία.
Και
όπως οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ δεν κατέχουν
εξ ορισμού την αυθεντικότητα, έτσι και
αυτοί που σχεδιάζουν και αποφασίζουν
τις μεταρρυθμίσεις δεν είναι παντογνώστες
και δεν κατέχουν την απόλυτη αλήθεια.
Αντίθετα
η συνεργασία αυτών
των δυο πλευρών,
με τον εκατέρωθεν αυτονόητο σεβασμό
της αυτονομίας και του μεριδίου ευθύνης
και εξουσίας που αναλογεί στον καθένα,
θα οδηγούσε στον σχεδιασμό μιας
«μεταρρύθμισης» του Συγκροτήματος
Σισμανόγλειο-Αμ.Φλέμιγκ, που:
Δεν
θα «πείραζε» τις προσφερόμενες υπηρεσίες
του Αμ.Φλέμιγκ στους πολίτες και το ΕΣΥ
Θα
ενέτασσε στο Σύστημα νέες λειτουργίες
και δομές όπως, Μονάδα
αποκατάστασης,
Μονάδα αποθεραπείας,
Κέντρο Υγείας
Αστικού Τύπου,
Ιατρικές πράξεις
μονοήμερης νοσηλείας
κ.λ.π. με επιστημονική και οργανωτική
αρτιότητα.
Θα
αξιοποιούσε το έμπειρο
επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό
που εντάχθηκε στο Συγκρότημα
Θα
δημιουργούσε ένα ενιαίο
Συγκρότημα με κεντρικές και περιφερειακές
υποστηρικτικές δομές
που θα πρόσφεραν ολοκληρωμένες
και καθετοποιημένες υπηρεσίες
στου πολίτες και το ΕΣΥ. Έναν συγκρότημα
οδηγό για την μετεξέλιξη και των άλλων
νοσοκομειακών μονάδων
Αυτό
όμως προ- απαιτούσε
αντίσταση και ακύρωση
των κατεστημένων απόψεων, των οργανωμένων
συμφερόντων και των εξουσιαστικών
λογικών.
Αντίθετα,
περισσεύει ο αυταρχισμός,
η αλόγιστη
επιθετικότητα και
αμετροέπεια,
που οδηγεί εντέλει στην δημιουργία
μιας ακόμα εκτρωματικής κατάστασης
με ανυπολόγιστες ζημιές στις ήδη
προσφερόμενες υπηρεσίες, και στο
ανθρώπινο δυναμικό του Αμ.Φλέμιγκ.
Ένα
ανθρώπινο δυναμικό έμπειρο, εξειδικευμένο
και με συνείδηση λειτουργού της υγείας,
που οδήγησαν το Αμ.Φλέμιγκ να κατέχει
την 1η
θέση στην «ικανοποίηση των ασθενών»,
μαζί με το Ωνάσειο, όπως προκύπτει από
την έρευνα της Διεύθυνσης Ποιότητας
και Αποδοτικότητας του Υπουργείου
Υγείας (Ημερησία 12.5.2012).
Ευχόμαστε
οι εξελίξεις να διαψεύσουν τις εκτιμήσεις
μας.
Μιχάλης
Γαβράς
Ορθοπαιδικός
Χειρουργός
Διδάκτωρ
Πανεπιστημίου Αθηνών
Διευθυντής
ΕΣΥ Γ.Ν.Ν.Μελισσίων Αμ.Φλέμιγκ
