Η άκρα ταπείνωση

Άλλος ένας εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος αποχώρησε από την πάλαι ποτέ κραταιά παράταξη του Λ.Χατζηανδρέου και Στ.Κώτση και συνεχίζει ως ανεξάρτητος πλέον την πολιτική του πορεία.

Περιδιαβαίνοντας τώρα τελευταία τα πανέμορφα βουνά της πατρίδας μας και ανακαλύπτοντας τους νόμους με τους οποίους επιβιώνουν αρμονικά όλα τα στοιχεία που αποτελούν το φυσικό περιβάλλον, αναρωτιέμαι πόσο και πόσα σημαντικά διδάγματα θα μπορούσαν να αντλήσουν οι πολιτικοί μας, αν όλοι είχαν παρόμοιες προσλαμβάνουσες παραστάσεις.

Όσο βρίσκεσαι στο προστατευμένο περιβάλλον της κοιλάδας ή του χαμηλού υψόμετρου, η χλωρίδα και η πανίδα, όλη φύση οργιάζει, όσο ανεβαίνεις προς την βουνοκορφή, η βλάστηση αραιώνει και τελευταία προς τα 1200μ απομένουν τα σκληροτράχηλα έλατα. Σ' αυτή τη ζώνη βλέπεις τους νόμους της φύσης να ολοκληρώνουν το  θαύμα τους. Έλατα ψηλά και όρθια που έχουν δεχθεί επάνω τους όλη την μανία των καιρικών φαινομένων και των κεραυνών. Κατεστραμμένα αλλά όρθια δηλώνουν το μεγαλείο του περήφανου παρελθόντος. Και δίπλα τους άλλα μικρότερα που φύτρωσαν από τους σπόρους του, έχουν πάρει τον δρόμο για να σηκωθούν και να αντικαταστήσουν τα κατεστραμμένα. Αυτό είναι το θαύμα της φύσης. Ακόμα και τις θεομηνίες και τις καταστροφές τις αξιοποιεί για την αναγέννησή της και την διαιώνιση του είδους.

Αυτό το μεγάλο δίδαγμα, αυτόν τον βασικό νόμο της αναγέννησης μέσα από τον θάνατο, παρόλο που είναι βασικός νόμος και στο ανθρωπογενές πολιτικό περιβάλλον, οι σύγχρονοι πολιτικοί μας τον αγνοούν. 

Ως άλλοι μαθουσάλες επιμένουν στο "αναντικατάστατο" και την μοναδικότητα της δικής τους υπόστασης, περιφρονούν την νομοτέλεια και εκβιάζουν τις καταστάσεις λες και θα μπορούσε αυτό να επικυριαρχήσει απέναντι στον βασικό νόμο της αναγέννησης μέσα από τον θάνατο.

Δυστυχώς, αντίθετα από το φυσικό περιβάλλον, στο ανθρωπογενές είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που σε μεγάλο βαθμό ορίζει την τύχη την δική του και των συμπαρομαρτούντων με αυτόν!! Είναι ο ίδιος που θα επιλέξει αν αυτοί που θα τον αντικαταστήσουν θα είναι από τα δικά του τα παιδιά ή θα μείνει μόνος και ταπεινωμένος.

Και αν τελικά είναι η "κληρονομιά" (αν υπάρχει) ή οι "κληρονόμοι" (αν υπάρχουν) που αποτελούν την δικαίωση του περάσματός μας από την ζωή, στο πολιτικό περιβάλλον αποτελεί την ύψιστη δικαίωση ή την άκρα ταπείνωση.