Αποτελεσμάτων Πανελλαδικών το ανάγνωσμα

Με την ιδιότητα του έχοντα πανεπιστημιακή και διδακτορική μόρφωση, του γονιού δυο 30νταρικων πλέον παιδιών, του ενεργά ενταγμένου στο φοιτητικό κίνημα 74-80 και στο γονεϊκό κίνημα επί 15ετία σε Συλλόγους γονέων, Ομοσπονδία και ΑΣΓΜΕ, δεν αντέχω στην πρόκληση απέναντι σε όλο αυτό τον ανερμάτιστο ορυμαγδό δηλώσεων, διαπιστώσεων και εξαγγελιών από υπεύθυνους - ανεύθυνους  κλπ. Χωρίς καμιά βία μου βγαίνουν αυθόρμητα τα παρακάτω:

Φίλοι γονείς, εκπαιδευτικοί και ενεργοί πολίτες

που νοιάζεστε για το θέμα της εκπαίδευσης και της μόρφωσης των ελληνόπουλων, κάποτε πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε γενικά και αόριστα. Η φρασεολογία παραμένει η ίδια από το 1974. Είστε άνθρωποι της εκπαίδευσης με διαφορετικές ιδιότητες, είστε (όσοι είστε) γνώστες του αντικειμένου. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Η μετατροπή του Λυκείου σε γενικής παιδείας και μόρφωσης απαιτεί συγκεκριμένες αλλαγές, αναλυτικό πρόγραμμα, υλικοτεχνική υποδομή, εκπαιδευτικούς. Ονοματίστε τες επιτέλους.

Η πλήρης αποδέσμευση τoυ Λυκείου και η αυταξία του εθνικού πλέον απολυτηρίου απαιτούν συγκεκριμένα πράγματα. Εκτός από το αναλυτικό πρόγραμμα απαιτεί και διαρκή αξιολόγηση, που βέβαια περιλαμβάνει εξετάσεις. Ονοματίστε τα επιτέλους.

Το δικαίωμα στην όποια ΑΕΙ μόρφωση θέλει ο καθένας, σημαίνει αποδέσμευση του πτυχίου από την αγορά εργασίας. Ας το πούνε φωναχτά επιτέλους:

ή οι θέσεις στα ΑΕΙ θα οδηγούν σε θέση εργασίας άρα ο αριθμός τους θα προσδιορίζεται από την αγορά εργασίας

ή ο καθένας θα πρέπει να σπουδάζει ό,τι θέλει αλλά το πτυχίο δεν θα του διασφαλίζει θέση στην αγορά εργασίας.

Αν οι θέσεις στα ΑΕΙ είναι συγκεκριμένες, η φοίτηση θα γίνεται με επιλογή και αυτό σημαίνει εξετάσεις κατάταξης, που είναι άλλο πράγμα από τις εξετάσεις αξιολόγησης των γνώσεων.
Δεν γίνεται την μια χρονιά να βάζεις αδιαβάθμητα δύσκολα θέματα και μετά να διαμαρτύρεσαι πως μπήκαν στα ΑΕΙ με βαθμολογία κάτω από την βάση και την άλλη χρονιά να βάζεις εύκολα θέματα και να γεμίζει η Ελλάδα αριστούχους!!!!!!!
Ας τα πούμε λοιπόν φωναχτά.

Δεν μπορεί να είμαστε και με τον έναν και με τον άλλον.

Ο αριστερόστροφος διακηρυκτικός βερμπαλισμός που τόσα χρόνια τα ήθελε όλα από τους άλλους, ήρθε η ώρα να βρει τρόπο να τα εφαρμόσει ο ίδιος στην πράξη. Εχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Είναι κυβέρνηση πλέον.

Ας τα ξεκαθαρίσουν επιτέλους.

Δεν μπορεί στελέχη της ίδιας κυβέρνησης να λένε:

κατάργηση των πανελλαδικών ο ένας,

κάποιας μορφής αξιολόγηση για την επιλογή ο άλλος,

στόχος είναι η κατάργηση των πανελλαδικών, μέχρι τότε θα συνεχίσουν να υπάρχουν, ο τρίτος.

Εναν και μοναδικό συνολικά αποδεκτό για την αδιαβλητότητά του θεσμό διαθέτει το ρημαδοκράτος μας, τις πανελλαδικές, με τα αρνητικά τους. Πριν τον αλλάξεις κατοχύρωσε πως αυτό που θα τον αντικαταστήσει θα έχει τα εχέγγυα της συνολικής αποδοχής από την κοινωνία μας.

Τέλος οι βερμπαλισμοί, οι αοριστίες και οι αντικρουόμενες θέσεις.  

Μιχάλης Γαβράς

Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Διευθυντής ΕΣΥ στην Ορθοπαιδική Κλινική,

Νοσοκομείο "Σισμανόγλειο-Αμαλία Φλέμιγκ"

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών