Η εργαλειοποίηση των Εθνικών Θεμάτων

Η εργαλειοποίηση των Εθνικών Θεμάτων

Η εργαλειοποίηση των πολιτικών ζητημάτων με στόχο την πρωθυπουργία και την διατήρηση στην εξουσία, βρήκαν στο πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης τον καλύτερο παίκτη.
Παρά την Εθνική διάσταση που είχε η Οικονομική κρίση το 2010,
ο πρώτος παίκτης, ο ΓΑΠ, αποφάσισε να το λύσει ΜΟΝΟΣ του, χωρίς να ζητήσει 180 βουλευτές στη Βουλή, είτε να πάει σε εκλογές. Το αποτέλεσμα το 1ο μνημόνιο και η πρώτη πράξη της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ.
ο δεύτερος παίχτης, ο Σαμαράς,
προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο των Ελλήνων και να γίνει πρωθυπουργός, εφεύρε τα "Ζάπεια Ι & ΙΙ).
Απέτυχε οικτρά, με αποτέλεσμα ένα 2ο μνημόνιο κατά πολύ σκληρότερο από το 1ο.
Ο τρίτος παίκτης, η σημερινή κυβέρνηση,
προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο των Ελλήνων και να γίνουν κυβέρνηση, ανακάλυψαν τα Go back κυρία Μέρκελ, ζουρνάδες και νταούλια, κατάργηση ΕΝΦΙΑ κλπ "αυταπάτες".
Παρά την οικτρή αποτυχία και υπερχρέωση του εξαμήνου Βαρουφάκη και του 3ου ακόμα χειρότερου μνημονίου, κατάφεραν να κρατηθούν στην κυβέρνηση και προκειμένου να αποσπάσουν την "υποστήριξη" του διεθνή παράγοντα (USA-Τραμπ και Γερμανία-Μερκελ), χρησιμοποίησαν ως εργαλείο το άλλο Εθνικό Θέμα, το Μακεδονικό.
Ανέλαβαν να το διευθετήσουν μονοπαραταξιακά, χωρίς καμιά Εθνική συνεννόηση, για να έχουν όλα τα "κέρδη" δικά τους. Εστω και αν κάποια από τα "κέρδη" είναι Εθνικές ήττες, φαίνεται μέχρι στιγμής να τα κατάφεραν, σε όλα τα επίπεδα, αν συνυπολογίσουμε τους διθυραμβικούς ύμνους από τον "ξένο παράγοντα" και τις κυρίαρχες επιπτώσεις - στόχους.
Την αναδιάταξη δηλ. του πολιτικού στερεώματος και μέσω αυτού την διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας και την βάση για την διεκδίκηση της κυριαρχίας στον μη δεξιό χώρο, στις επόμενες εκλογές.
Ο παίκτης μέχρι αυτή τη στιγμή είναι άπαιχτος.
Η εργαλειοποίηση των εθνικών θεμάτων είναι πλέον απλές κινήσεις στην σκακιέρα της μικροκομματικής σκοπιμότητας.
Η αποθέωση.