Αυτοδιοικητικές εκλογές 2019 (Ι) - Κυβερνησιμότητα

Στις προηγούμενες εκλογές (2014), είχα μιλήσει για το "ελλείπον παιγνιόχαρτο" και με αυτό τον όρο αναφερόμουν στον θεσμό «δημοτική παράταξη», με μέλη, καταστατικό, γενική συνέλευση, όργανα και διαδικασίες, που θα λειτουργούσε σε βάθος χρόνου, ανεξάρτητα αν η παράταξη βρίσκεται στην αντιπολίτευση ή στην διοίκηση του δήμου (ιδιαίτερα τότε).

Η απουσία τέτοιων παρατάξεων – θεσμών, είναι το «ελλείπον παιγνιόχαρτο» για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. (http://gavrasmichael.blogspot.com/2014/03/blog-post.html)

Παρόλο που δεν είμαι χαρτοπαίχτης (δεν ξέρω ούτε στοιχειώδη πρέφα), θα χρησιμοποιήσω και πάλι έναν χαρτοπαιχτικό όρο, τον "μπαλαντέρ" για την σημερινή κατάσταση.

Οι ερχόμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές, έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, που τις σημαδεύει ως σημαντικό γεγονός στην ιστορία της Αυτοδιοίκησης της Ελλάδας.

Η Απλή Αναλογική, είναι το νέο εκλογικό σύστημα, με την οποία θα προκύψουν τα νέα δημοτικά συμβούλια. Είναι φανερό, πως τα αποτελέσματα της 1ης Κυριακής θα οδηγήσουν στην απουσία αυτοδυναμίας της δημαρχεύουσας παράταξης, που θα προκύψει την 2η Κυριακή στους περισσότερους δήμους της Ελλάδας.

Η "κυβερνησιμότητα" θα είναι το διαρκές ζητούμενο, καθ' όλη τη διάρκεια της τετραετίας. Και αυτό με ένα λαό "απαίδευτο" σε συνεργασίες, ένα δημοτικό συμβούλιο που θάχει προκύψει μέσα από τον ορυμαγδό των αντιπαραθέσεων και των χτυπημάτων κάτω από την ζώνη, σε μια προεκλογική περίοδο από την φύση της συγκρουσιακή.

Όλοι αυτοί, θα κληθούν να βρουν κώδικα επικοινωνίας, μέσα από τον οποίο θα γίνει δυνατή η δημιουργία των απαραίτητων πλειοψηφικών συσπειρώσεων, προκειμένου να διοικηθεί ο δήμος. Οχι μόνο για να αντιμετωπισθούν οι τρέχουσες ανάγκες, αλλά και να γίνουν οι απαραίτητοι μακροπρόθεσμοι σχεδιασμοί για το μέλλον της πόλης.

Και όλα αυτά (συγκλήσεις-συσπειρώσεις) με το μάτι στις επόμενες εκλογές και τις απαραίτητες διαφοροποιήσεις, που να δικαιολογούν τα διαφορετικά παραταξιακά σχήματα.

Τα εργαλεία για τις απαραίτητες συγκλίσεις, δεν είναι πολλά.

Είτε θα δημιουργηθούν μετεκλογικές προγραμματικές συγκλίσεις μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, μέσα από μια επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία,

είτε θα πρόκειται για "κυβερνήσεις μειοψηφίας" που η σύγκλιση θα κρίνεται κατά περίπτωση και κατά θέμα.

Και αν μεν η "κυβερνησιμότητα" επιτυγχάνεται με τον πρώτο τρόπο, η ελπίδα για την πόλη είναι φανερό πως θα ανθίσει, αν όμως οδηγηθούμε στην δεύτερη περίπτωση η κατάσταση περιπλέκεται σημαντικά!!!!!

Το ζητούμενο κάθε φορά θα είναι το κριτήριο της κατά περίπτωση σύγκλισης και η εμπειρία από το παρελθόν δεν μας έχει δώσει ελπιδοφόρα μηνύματα, πως αυτό θα γίνεται με κριτήρια θέσεων και απόψεων και όχι με ιδιαίτερα αμφίβολης ποιότητας κριτήρια.

Ο μικρομεγαλισμός, η παντοδυναμία του 51ου, η εξωδιαδικαστική συναλλαγή έχουν δώσει τα δείγματά τους στο παρελθόν στην Ελληνική και όχι μόνο πραγματικότητα.

Αν η συνεννόηση και η σύγκλιση δεν κυριαρχήσουν στο δημοτικό συμβούλιο, θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλους, που θα θυμίζουν τις καλύτερες!!!!! και τις κωμικότερες στιγμές της θεατρικής επιθεώρησης. Με μόνο σίγουρο την τελική τραγωδία για την πόλη.

Μπορεί η ευθύνη να ανήκει και να την χρεώνεται τελικά ο εκάστοτε δήμαρχος, αλλά και οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης δεν πρόκειται να αποφύγουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογούν. Και αυτά θα επιδικαστούν στις επόμενες εκλογές.

Όλα είναι μαύρα λοιπόν;;;; Όλα χάθηκαν;;;

Όχι βέβαια.

Υπάρχει η "δημοσιότητα" και η "διαφάνεια" και η άσκησης πολιτικής "πάνω στο τραπέζι" δημόσια, για να μπορεί ο λαός να αποδίδει τα του καίσαρος τω καίσαρι.

Ολα λοιπόν δημόσια και πάνω στο τραπέζι και όλοι κρίνονται!!!!

Υπάρχει και ένας μπαλαντέρ!!!!

Αλλά γι' αυτόν στο επόμενο κείμενο!!!!