112 εκκενώστε το χωριό. Μια κριτική θεώρηση, συμπεράσματα, προτάσεις

Είναι γεγονός, πως η Ελληνική κοινωνία, δεν σήκωνε να υπάρξουν για 2^η φορά «102 νεκροί» όπως στο Μάτι.

Το 112 και η προληπτική εκκένωση των χωριών που κινδύνευαν, ήταν μια απόλυτα πετυχημένη πρακτική, μια και δεν υπήρξαν νεκροί πολίτες, εγκλωβισμένοι από την φωτιά.

Αυτή η σωτήρια για την ζωή των ανθρώπων εκκένωση, αποστέρησε από τις δυνάμεις πυρόσβεσης, ένα ανθρώπινο δυναμικό που μπορούσε να τις βοηθήσει επικουρικά με πάρα πολλούς τρόπους. 

Οι «ντόπιοι» γνωρίζουν πολύ καλά την μικρογεωγραφία της περιοχής, τις πηγές άντλησης νερού, επίγεια υποβοήθηση στην κατάσβεση, καταπολέμηση των μικροφωτιών κ.λ.π.

Δεν είναι αμελητέα η διαπίστωση πως «όσοι έμειναν στο χωριό έσωσαν τα σπίτια».

Από μόνη της αυτή η διαπίστωση, αποτελεί ΚΑΙ συμπέρασμα ΚΑΙ πρόταση.

Η εκκένωση θα πρέπει να αφορά τον «άμαχο πληθυσμό»,

ενώ οι μάχιμοι θα πρέπει να μένουν και να δίνουν την μάχη μαζί με τις δυνάμεις πυρόσβεσης.

Κάθε χωριό, θα πρέπει τον καιρό της ειρήνης, να έχει καταστρώσει σχέδια καταπολέμησης της φωτιάς, ένα για την κάθε πιθανή κατεύθυνση της πυρκαγιάς προς το  χωριό.

Να έχουν διανοίξει αγροτικούς δρόμους πρόσβασης προς τα πιθανά κύρια μέτωπα και να τους συντηρούν κάθε χρόνο.

Να έχουν μετασκευάσει και να είναι σε διαρκή ετοιμότητα, όλο το καλοκαίρι, όσα περισσότερα τρακτέρ σε πυροσβεστικά, με βυτία και μηχανισμούς εκτόξευσης νερού.

Και πάμε στο μάχιμο ανθρώπινο δυναμικό:

Με την καθοδήγηση της Πυροσβεστικής, κατανέμονται αρμοδιότητες και καθήκοντα που θα πρέπει να καλυφθούν.

Με ευθύνη της κοινότητας καταρτίζεται ημερήσιο πρόγραμμα σε μηνιαία βάση, κάλυψης των συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων και καθηκόντων από συγκεκριμένο πολίτη.

Εγώ αυτό δεν το ονομάζω ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ!!!!!!

Αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση του πολίτη, να συμμετέχει στην προστασία της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας της δικής του και της κοινότητας που ζει και εργάζεται.

Δύσκολο να εφαρμοστεί στην Ελλάδα;;;; Ναι.

Ενας λαός που έχει μάθει να τα περιμένει ΟΛΑ από το κράτος.

Ένα πολιτικό σύστημα που έχει δομηθεί πάνω στο να πουλάει προστασία και εξυπηρέτηση στον πολίτη, με αντάλλαγμα την ψήφο, από γεννήσεως του Νέου Ελληνικού Κράτους

Ενας Κραικός Μηχανισμός, που περιμένει από τους πολιτικούς να τους δώσουν οδηγίες για το πώς θα κάνουν την δουλειά για την οποία έχουν σπουδάσει και πληρώνονται να την εκτελούν.

Αυτό το τρίπτυχο, είναι ο ορισμός της αποτυχίας της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας, της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας.

Είναι και ανέφικτο;;;; ΟΧΙ!!!!!!

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και αναδείχθηκαν στην πρόσφατη καταστροφή.

Προσωπικά έχω το παράδειγμα της Πετρίνας Λακωνίας, με τις τόσες βραβεύσεις από την Πολιτεία για την υποδειγματική λειτουργία του Εθελοντικού Σταθμού Πυρόσβεσης.

Με την ευθύνη της Πυροσβεστικής έχει στηθεί Σταθμός με δικά της στελέχη, που όμως επικουρούνται από τους μάχιμους του χωριού.

Εζησα το ξεδίπλωμα των ενεργειών του σχεδίου, όταν προχθές απειλήθηκε το χωριό από την φωτιά στην Μάνη.

Ιδού η Ρόδος, λοιπόν.

Αυτό θα πρέπει να είναι και το μοντέλο αντιμετώπισης των επόμενων πυρκαγιών, με τις οποίες θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε πλέον.

Εκκένωση από τον άμαχο πληθυσμό, γιατί η ζωή είναι ΜΗ αντικαταστάσιμη,

Διάταξη του μάχιμου, σε συγκεκριμένο και προσχεδιασμένο οργανόγραμμα, υπό την ευθύνη κρατικού  οργάνου, της Πυροσβεστικής στην περίπτωσή μας, στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, πριν αυτή φτάσει στον οικιστικό ιστό.