ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ εφόσον…

Η συζήτηση στο Δ.Σ. για τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου

Η τοποθέτηση που δεν χώρεσε σε δυο (2) λεπτά ομιλίας

Αγία Παρασκευή 15.11.2012

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημ.Συμβουλίου (14.11.2012) μετά από τέσσερις (4) ώρες συζήτησης για «τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου» μεταξύ των επικεφαλής των παρατάξεων, που «είχε γίνει λάστιχο» με τις πρωτο- δευτερο- τριτολογίες εντός και εκτός διαδικασίας, ήρθε και η ώρα να τοποθετηθούν και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των δημοτών, οι δημοτικοί σύμβουλοι. Αν και το δικαίωμα αυτό φαίνεται να βρίσκεται στους προβληματισμούς του προέδρου για περιορισμό ή ίσως και εξ αιτίας αυτών των απόψεων, διέθεσε έτσι για την τήρηση των προσχημάτων, το φοβερό δίλεπτο του κανονισμού, που με αλλεπάλληλες διακοπές έγινε τρίλεπτο, στους μέχρι εκείνη τη στιγμή «μουγκούς» δημοτικούς συμβούλους.

Την τοποθέτηση που δεν μπόρεσα να κάνω, την αναπτύσσω παρακάτω, μια και πιστεύω πως «οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση» (Ν.3852/2010, άρθρο 66, παρ.1.)  που για μένα είναι υποχρέωση. Με κανένα πρόσχημα δεν μπορούν να φιμωθούν.

«κύριοι συνάδελφοι,

Είμαστε εδώ απόψε να συζητήσουμε τις επιπτώσεις από το πολυνομοσχέδιο και να αποφασίσουμε τους τρόπους αντιμετώπισης αυτών των επιπτώσεων. Ως δημοτικοί σύμβουλοι, είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε για λογαριασμό όλων αυτών που εκπροσωπούμε: τους εργαζόμενους, τον Δήμο, την κοινωνία.

Καλούμαστε λοιπόν απόψε να δώσουμε απαντήσεις, να παντρέψουμε τρεις διαφορετικές οπτικές:

Το δικαίωμα του εργαζόμενου στο Δήμο, να έχει σταθερές συνθήκες εργασίας και να αποτραπεί η κατάλυση του στοιχειώδους κοινωνικού τους δικαιώματος στην εργασία.

Το δικαίωμα του Δήμου να διαθέτει το προσωπικό που απαιτείται για να υλοποιεί τον λόγο ύπαρξής του, την προσφορά υπηρεσιών και ιδιαίτερα των κοινωνικών στους δημότες.

Το δικαίωμα της κοινωνίας που απαιτεί επιτακτικά να μην χρηματοδοτεί πλεονάζον προσωπικό, να μην προσλαμβάνεται πλέον κανένας χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, να καταργηθεί δηλαδή ο ρουσφετολογικός χαρακτήρας των προσλήψεων.

Υπάρχουν δήμοι που και ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς έχουν και διαθέτουν το ελάχιστο προσωπικό για να παρέχουν τις αναγκαίες υπηρεσίες με επάρκεια και ασφάλεια.

Υπάρχουν όμως και δήμοι που και ελλείμματα έχουν και πλεονάζον προσωπικό διαθέτουν. Που θάπρεπε ήδη από το 2010, χωρίς τον καταναγκασμό των μνημονιακών νόμων, να έχουν αποκαταστήσει την ορθολογική λειτουργία του δήμου, την σωστή αξιοποίηση των εργαζομένων και τον σεβασμό στο δημόσιο χρήμα.

Δεν το έκαναν. ΤΩΡΑ πρέπει να το κάνουν. Δεν το επιβάλλει ο νόμος, το απαιτεί η κοινωνία. Και εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο. Μπορεί η Τοπ.Αυτοδιοίκηση ως ολότητα να διευθετήσει τα του οίκου της μόνη της, χωρίς την παρέμβαση του νόμου και να αποτρέψει την δημιουργία οικογενειακών τραγωδιών. Φοβάμαι πως όχι.

Τα μέχρι σήμερα δείγματα συμπεριφοράς των δημοτικών αρχόντων δεν το δείχνουν. Οι δήμοι καταρρέουν και ο βασικός τρόπος, ο σκληρός πυρήνας λειτουργίας των δήμων, παραμένει ίδιος και απαράλλακτος όπως και πριν τη κρίση. Το πάρτι συνεχίζεται.

Δεν είναι ότι δεν μπορούν, δεν το θέλουν.

Ο ίδιος ο νόμος, με άλλοθι τον εξορθολογισμό στη λειτουργία των δήμων, επιλέγει και προβάλλει την τιμωρητική πρακτική, υπακούοντας στα αιμοβόρα κηρύγματα των αστέρων της TV για αίμα, δηλ. απολύσεις στον δημόσιο τομέα, προβάλλοντάς τες ως αντίδοτο στις απολύσεις του ιδιωτικού τομέα. Είναι μια απαίτηση που δεν στέκει ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά, ούτε κοινωνικά.

Είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της επικράτησης της τιμωρητικής προτεσταντικής αντίληψης που επέβαλε η Γερμανική πολιτική της Τρόικα στο πολυνομοσχέδιο του τρίτου μνημονίου.

Ως παράπλευρη συνέπεια του νόμου μπορούμε να επισημάνουμε πως το πολυνομοσχέδιο, σε συνδυασμό με τον δημαρχοκεντρικό χαρακτήρα της Τοπ.Αυτοδιοίκησης, δίνει απεριόριστες εξουσίες στον Δήμαρχο, να εκδηλώσει τον όποιο του αυταρχισμό σε όποιον δεν του είναι αρεστός και μάλιστα με νομική επικάλυψη.

Επίσης, μέσα από τις διατάξεις του νόμου προκύπτει το μείζον ερώτημα ποιος είναι ο Κεντρικός σχεδιασμός για τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ποιες υπηρεσίες πρέπει να παρέχει στους πολίτες.

Είναι προφανές, πως αν οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι, η κρατική χρηματοδότηση δηλαδή, μειωθούν ακόμα περισσότερο και συνεχιστεί η απαγόρευση συμπλήρωσης των δημιουργούμενων ανθρώπινων κενών από τις συνταξιοδοτήσεις, εκ των πραγμάτων οδηγούμαστε σε υποβάθμιση του ρόλου και εξάλειψη του λόγου ύπαρξης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μια υποβάθμιση που έρχεται ακόμη πιο κοντά, αν συνυπολογίσουμε την βεβαιότητα, πως η εφαρμογή της διαθεσιμότητας θα επεκταθεί εντός των επόμενων μηνών για άλλους 25.000. Είναι πλέον σίγουρο πως θα έχουμε αθρόες απολύσεις και παραπέρα αποδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Άλλο ένα κτύπημα ενάντια στην Τοπ.Αυτοδιοίκηση, είναι οι μειώσεις της αποζημίωσης που δίνεται στους δημάρχους και αντιδημάρχους. Δεν είναι ποσοτικό ζήτημα, είναι ποιοτικό. Την επίζηλη θέση πλέον του δημάρχου «δεν θα μπορεί» να την διεκδικήσει κανένας σοβαρός επιχειρηματίας, επιστήμονας, οικογενειάρχης, που σέβεται τον εαυτό του και εκτιμά την «δουλειά» που καλείται να προσφέρει ως δήμαρχος. Δήμαρχοι θα διεκδικούν να γίνονται συνταξιούχοι, αεριτζήδες με κρυφά εισοδήματα ή πλούσιοι με άλλες πηγές εισοδημάτων, τυχοδιώκτες, «υπάλληλοι» και «επενδυτές».

Τελικά, η μετατροπή της Τοπ.Αυτοδιοίκησης σε απλή Υπηρεσία διεκπεραίωσης του ληξιαρχείου, του δημοτολογίου και της ανάθεσης των υπολοίπων εργασιών σε εξωτερικούς συνεργάτες και επιχειρήσεις, σημαίνει την κατάργησή της ως θεσμό της δημοκρατίας και του πολιτικού μας συστήματος.

Το πρόβλημα τότε δεν είναι το μνημόνιο και ο νόμος.

Είναι η ασκούμενη Πολιτική και αυτή αντιμετωπίζεται με πολιτικές πράξεις αντίστοιχου μεγέθους και ποιότητας.

Εφόσον τα παραπάνω ισχύουν, τότε η απάντηση είναι μόνο μια:

ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ σε πανελλαδικό επίπεδο.

Μιχάλης Γαβράς

Δημοτικός Σύμβουλος

http://gavrasmichael.blogspot.com/