Σε "κυβερνητικό vertigo" βρίσκονται εδώ και μέρες
οι "συνιστώσες" του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναγκαιότητες, οι καταναγκασμοί και οι
αναπόφευκτες προσαρμογές που επιβάλλει η κυβερνητική πρακτική από τον
προεκλογικό λόγο, τους έχουν οδηγήσει είτε σε αμήχανες επικλήσεις, όπως "Ο θεός, που τόσο έχει
προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να βάλει το χέρι του!" είτε σε διαβεβαιώσεις
που εμβαθύνουν το "ρήγμα" στην κυβερνητική συνοχή.
"Ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση -
συμπεριλαμβανομένων και των μετριοπαθών στελεχών της κυβέρνησης απέστειλε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, «Να τους διαβεβαιώσουμε ότι τα μνημόνια
και η τρόικα τέλος», μια ημέρα μετά την τοποθέτηση του Γιάνη Βαρουφάκη, ο
οποίος «υιοθέτησε» το 70% του μνημονίου είναι αποδεκτό".
Πάνω
που διαφαίνεται μια τεράστια επιτυχία
στο Ευρωπαϊκό επίπεδο, έχουν βαλθεί να την μετατρέψουν σε "αποτυχία". Επιμένουν στην
παρωχημένη πλέον από την πραγματικότητα φρασεολογία "σκίσιμο του μνημονίου", "διαγραφή του χρέους", διώξιμο
της Τρόϊκας".
Αντί
να επαίρονται για την επιτυχία της επικείμενης
ρύθμισης του χρέους, την διατήρηση
της ρευστότητας με την αποφασισμένη αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ του Ντράγκι,
την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα
πρόγραμμα που θα εμπεριέχει την ανάπτυξη σαν στόχο, που όμως σε κάθε
περίπτωση θα επιτηρείται από κάποιου είδους "τρόϊκα", εκπροσώπους
δηλ. των ΕΚΤ,ΔΝΤ και ΕΕ, αυτοί ολοφύρονται και διαμαρτύρονται.
Ενώ
· ο "λαός" με το αισθητήριό του έχει ξεπεράσει και έχει
αποδεχθεί την διαφορά των προεκλογικών
στόχων και των μετεκλογικών καταναγκασμών,
· η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, εκόντες άκοντες, δίνουν στήριξη στις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ,
αυτοί
σηκώνουν παντιέρες και επιμένουν στην διακήρυξη των "δεσμεύσεων" και
την διαφύλαξη των "αγίων".
Αγνοούν
πως η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ταυτόσημη
έννοια με την ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ και τον
ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΌ. Πολιτικοί ηγέτες ήθελαν να είναι, κυβέρνηση
ήθελαν να γίνουν, ας πρόσεχαν. Πολλοί
άλλοι και πιο "αριστεροί" από αυτούς, βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση
και γνώρισαν την καταγγελία και καταδίκη από τους τότε αμύντορες της "αριστερής καθαρότητας". Και δεν
μιλώ για όσους ξεπουλήθηκαν στην εξουσία.
Είναι
γεγονός και απόλυτα κατανοητό, πως 40
χρόνια τώρα ήξεραν να κάνουν κριτική και αντιπολίτευση "από αριστερά"
. Η αγωνία τους να μεγιστοποιήσουν τις ευθύνες που ανέλαβαν σήμερα, εκφράζεται
με το "για πρώτη φορά αριστερά".
Μάλλον ξεχνούν πως το Πασοκ του Αντρέα
το '81 είχε πολύ πιο ριζοσπαστικά αιτήματα και μάλλον δεν θέλουν να δουν
πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ευκαιρία να εξελιχθεί
στη νέα, μοντέρνα, σοσιαλδημοκρατία,
που τόσο ανάγκη την έχει το πολιτικό σκηνικό της χώρας, μετά από τον ιδεολογικό
και πολιτικό εξανδραποδισμό του σημερινού Πασοκ. Αυτό είναι ή θα πρέπει να
είναι ένα από τα πολιτικά τους
στοιχήματα. Με τις απόψεις βέβαια που καταγράφονται στα δελτία ειδήσεων,
μάλλον δεν θα τα καταφέρουν.