Αγία Παρασκευή 8.6.2015
Με
αφορμή την αποχώρηση του Βενιζέλου από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αναζωπυρώθηκε η
χρησιμοποίηση της φράσης "το ΠΑΣΟΚ
του Βενιζέλου, του ΓΑΠ, του Σημίτη, του Ανδρέα". Απ' όποια πλευρά κι
αν το δεις είναι από αποπροσανατολιστικό
έως ιδιοτελές.
Όποιος
ρίξει μια ματιά στην λίστα των στελεχών της 1ης γραμμής της τελευταίας 20ετίας
θα δει τα ίδια 100 στελέχη και
όποιος γνωρίζει κάτι παραπάνω θα δει άλλα
1000 στελέχη-παρατρεχάμενους των 100, με τα οποία στελεχώθηκαν όλοι οι
μηχανισμοί εξουσίας του κράτους. Αυτοί όλοι αποτελούσαν "το ΠΑΣΟΚ του
Βενιζέλου, του ΓΑΠ, του Σημίτη, του Ανδρέα".
Αυτό
που επίσης γνωρίζουν οι πάντες είναι πως αυτοί οι 100+1000 αποτελούσαν τις
"φυλές" του εξουσιαστικού και κρατικού ΠΑΣΟΚ, χωρισμένοι με κριτήριο την
άμεση ή λιγότερο άμεση πρόσβαση στην εξουσιαστική ομάδα του κάθε φορά προέδρου
και τους κάθε φορά υπουργούς.
Αυτή
η πραγματικότητα εμποδίζει το εναπομείναν στελεχιακό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ να καταλάβει
γιατί από κόμμα του 40% έγινε ένα μικρό κόμμα του 4%.
Οσο και διάθεση να έχεις για
αυτοκριτική αν αυτή πρόκειται να σε αναιρέσει είναι πολύ δύσκολο να την
δεχτείς.
Για
το ευφυολόγημα πως "το ΠΑΣΟΚ έβαλε
το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό" είναι να απορεί κάποιος πως
μπορεί να το επικαλούνται μορφωμένοι και πολυσπούδαστοι Ελληνες πολίτες που
ζουν στην Ελλάδα της κρίσης. Ισα ισα είναι το κακώς εννοούμενο "ένστικτο της αυτοσυντήρησης" που
τους οδήγησε στις πολιτικές αποφάσεις από το 2010 και έπειτα. Αυτές οι
πολιτικές αποφάσεις είναι υπεύθυνες για την ήττα και την θλιβερή σημερινή
εικόνα.
Θα
μπορούσα να απαριθμήσω μια σειρά από αυτές τις πολιτικές αποφάσεις, που είμαι
σίγουρος πως και όλοι όσοι επικαλούνται το προαναφερθέν ευφυολόγημα, τις ξέρουν
αλλά δεν θέλουν να τις ομολογήσουν.
Αρκεί
και μόνο να παρατεθεί το συμπέρασμα της μελέτης Γιαννίτση- Ζωγραφάκη,
για να αναλογιστούν οι 100+1000 τις ευθύνες των αποφάσεων του ΠΑΣΟΚ για όλα
αυτά:
" Η φορολόγηση των χαμηλότερων στρωμάτων αυξήθηκε κατά 337,7% σε σχέση με το 2008. Αντίθετα, η φορολόγηση των ανώτερων στρωμάτων αυξήθηκε μόλις κατά 9%.
Τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν μέσα στην κρίση το 86% του συνολικού τους εισοδήματος, ενώ οι πιο εύπορες οικογένειες μόλις το 16% με 20%." (πηγή: http://www.huffingtonpost.gr)
" Η φορολόγηση των χαμηλότερων στρωμάτων αυξήθηκε κατά 337,7% σε σχέση με το 2008. Αντίθετα, η φορολόγηση των ανώτερων στρωμάτων αυξήθηκε μόλις κατά 9%.
Τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν μέσα στην κρίση το 86% του συνολικού τους εισοδήματος, ενώ οι πιο εύπορες οικογένειες μόλις το 16% με 20%." (πηγή: http://www.huffingtonpost.gr)
Ας αναρωτηθούν οι 100+1000 αν οι αποφάσεις που
έφεραν αυτά τα αποτελέσματα είχαν σχέση με τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές
του ΠΑΣΟΚ και αν μπορούσαν να εφαρμοστούν άλλες πολιτικές που να μειώνουν αυτές
τις επιπτώσεις.
Οσο λοιπόν αυτοί οι 100+1000 προσπαθούν να
αναγεννήσουν το ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν θα μπορεί να συμβεί. Στην πολιτική, η διαχείριση των συμβόλων θεωρείται το
απόλυτο εργαλείο. Ας γίνει κατανοητό και αποδεκτό πως, δίκαια ή άδικα οι
100+1000 συμβολίζουν το εξουσιολάγνο και χωρίς αρχές και ιδεολογία ΠΑΣΟΚ που
διαχειρίστηκε τη κρίση με απόλυτο ταξικό κριτήριο την προστασία της άρχουσας
τάξης και των ισχυρών συντεχνιακών ομάδων του ευρύτερου δημόσιου και ιδιωτικού
τομέα.
Ας αναλογιστούν το προσωπικό τους αναλογικά μερίδιο ευθύνης και ας δώσουν την
δυνατότητα σε νέα πολιτικά στελέχη, να διαμορφώσουν το αύριο του
σοσιαλδημοκρατικού εκσυγχρονιστικού χώρου.
Τα δε νέα στελέχη θα πρέπει να αναδειχθούν μέσα από τα τοπικά μαζικά
κινήματα και όχι με αψιμαχίες στα κομματικά γραφεία, που το μόνο που
μπορούν να κάνουν είναι να λειτουργήσουν σαν σωλήνες αναπαραγωγής εξουσιαστών, κακέκτυπων
των 100+1000.
Μόνο αν το ΠΑΣΟΚ ξαναγίνει κόμμα με σύγχρονες πολιτικές αναφορές πάνω στα ζητήματα
και στα προβλήματα του σήμερα και επιλέξει για δύναμή του τους νέους "μη προνομιούχους" που γέννησε η κρίση, όποιο
όνομα και να διαλέξει θάναι ΠΑΣΟΚ στην ουσία του.
Παραθέτω κείμενό μου του 2013, που προφητικά(;;;) προδικάζει τη σημερινή κατάσταση:
Για
τον ενδιάμεσο πολιτικό φορέα
Η
διαπιστωμένη αναγκαιότητα ύπαρξης πολιτικού φορέα (ενδιάμεσου,
σοσιαλδημοκρατικού, κεντροαριστερού κ.λ.π.) δεν μπορεί να λειτουργήσει ως
καθαρτήριο για τους συγκεκριμένους πολιτικούς που είτε με ιδιοτέλεια, είτε λόγω
ανικανότητας συνέβαλαν με δικές τους αποφάσεις (νόμος περί ευθύνης υπουργών,
νόμος περί τύπου, νόμος του βασικού μετόχου, νομοθετικές ρυθμίσεις για τον
Λαυρεντιάδη, ακαταδίωκτο του λαθρεμπορίου πετρελαιοειδών, φοροδιαφυγή,
διατήρηση προνομίων των ελίτ των ΔΕΚΟ, εξαθλίωση των εργαζόμενων στην
εκπαίδευση, την υγεία, τα σώματα ασφαλείας κ.λ.π.) στην κοινωνική, οικονομική
καταβαράθρωση εκατομυρίων πολιτών αυτής της χώρας.
Δεν μπορεί λοιπόν να σταθεί καμιά πολιτική κίνηση από την στιγμή που μέσα της υπάρχουν και δραστηριοποιούνται αυτοί οι πολιτικοί.
Χωρίς κάθαρση δεν γεννιέται τίποτε καινούριο. (https://gavrasmichael.blogspot.com/2013/10/blog-post_26.html)
Δεν μπορεί λοιπόν να σταθεί καμιά πολιτική κίνηση από την στιγμή που μέσα της υπάρχουν και δραστηριοποιούνται αυτοί οι πολιτικοί.
Χωρίς κάθαρση δεν γεννιέται τίποτε καινούριο. (https://gavrasmichael.blogspot.com/2013/10/blog-post_26.html)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου