Δυο παρατηρήσεις στην «πρόταση των 47 σελίδων»

Αγία Παρασκευή 6.6.2015

Μια μέρα μετά την «συζήτηση αρχηγών στην Βουλή», που πολλοί αναρωτιούνται τι καινούριο μάθαμε που δεν το ξέραμε από τις δημοσιεύσεις των Ευρωπαϊκών ΜΜΕ, θεωρώ σκόπιμο να επισημάνουμε στην πρόταση της κυβέρνησης, δυο ζητήματα ιδιαίτερα σημαντικά.

1.      Η κατάθεση πρότασης από την Ελληνική Κυβέρνηση με την οποία προβλέπεται είσπραξη συγκεκριμένου ποσού για την κάλυψη ελλειμμάτων της ελλ. Οικονομίας, σημαίνει από μόνη της αποδοχή από ελληνικής κυβερνητικής πλευράς της βασικής φιλοσοφίας και απαίτησης των Θεσμών για ύπαρξη των περιβόητων και αποτρόπαιων «πρωτογενών πλεονασμάτων».

2.      Στην πρόταση των 47 σελίδων αυτό που είναι το σημαντικό κατά την άποψή μου, δεν είναι κάποιες από τις προτάσεις που σε κάθε περίπτωση αντιστοιχούν σε είσπραξη συγκεκριμένων ποσών, αλλά η απουσία συγκεκριμένων προτάσεων που θα έκαναν την «διαφορά» σε σχέση με τις προτάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και του «mail Χαρδούβελη».

Συγκεκριμένα

·                απουσιάζουν προτάσεις που να περιλαμβάνουν ποσά από την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου πετρελαιοειδών. Από τρία (3) διυλιστήρια και πέντε (5) τελωνεία γίνεται το λαθρεμπόριο, δεν είναι δυνατό να μην μπορεί μια οποιαδήποτε κυβέρνηση, πολύ περισσότερο μια αριστερή, να τοποθετήσει ογδόντα (80) ορκισμένα στελέχη της και να μειωθεί στο ελάχιστο το λαθρεμπόριο

·                απουσιάζουν προτάσεις για την καταπολέμηση της μη απόδοσης και παρακράτησης του εισπραττόμενου ΦΠΑ (VAT gap). Είναι απορίας άξιο ποιοι είναι αυτοί οι δεσμοί των κομμάτων με τις κοινωνικές ομάδες, που συμμετέχουν στο πάρτι του VAT gap, που συνεχίζεται παρά την κρίση και την εθνική καταστροφή και την αλλαγή κυβέρνησης; Σε 6,4 δις€ υπολογίζεται ο μη αποδοθείς ΦΠΑ το 2014, ποσό που κατατάσσει την Ελλάδα στην ομάδα των Ευρωπαϊκών χωρών με το μεγαλύτερο VAT gap (33%) μαζί με την Ρουμανία(44%), Σλοβακία(39%), Λιθουανία(38%)

·                τι είναι αυτό που εμποδίζει κάτω από αυτές τις έκτακτες οικονομικές συνθήκες που βρίσκεται η χώρα μας, να μην εφαρμόζουμε την υιοθετημένη νομοθετικά από την εποχή του ΓΑΠ Ευρωπαϊκή οδηγία για το «πλαστικό χρήμα»; Τι μεγαλύτερες ικανότητες προσαρμογής έχουν οι Δανοί, που πρώτοι αυτοί στην ΕΕ κατάργησαν την κυκλοφορία μετρητών;

Στέκομαι μόνο σ’ αυτά τα δυο, χωρίς να βάζω στο τραπέζι άλλα πιο σύμπλοκα ζητήματα όπως Λίστα Λαγκάρντ, Λίστα Βελγίου, τριγωνικές σχέσεις, offshore φοροδιαφυγή κ.λ.π., ούτε να αναλίσκομαι στο παιχνίδι της σύγκρισης προεκλογικού λόγου και μετεκλογικής πρακτικής.

Είναι επίσης προφανές πως δεν παρατίθεται συνολική κριτική στην μέχρι σήμερα κυβερνητική πολιτική, όχι γιατί θεωρώ πως αυτή τη στιγμή δεν είναι ώρα για κάτι τέτοιο, απεναντίας, αλλά γιατί αυτή τη στιγμή αυτό είναι το μείζον διακύβευμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής για την επιβίωση και το άμεσο αύριο της χώρας.

Το να υπάρχουν «κόκκινες γραμμές», η προστασία των συντάξεων και των μισθών, είναι και αναγκαίο και απαραίτητο. Εξίσου απαραίτητο όμως, προκύπτει να είναι και η αναζήτηση ισοδυνάμων για την αντικατάστασή τους.

Είναι φανερό πως η ένταξη της ΔΕΗ σε υψηλότερο συντελεστή μαζί με άλλα είδη πρώτης γραμμής κατανάλωσης, έχει να κάνει με την έλλειψη παρουσίασης στους «θεσμούς» αξιόπιστων μέτρων σύλληψης της φοροδιαφυγής και μεγιστοποίησης της απόδοσης άλλων μέτρων είσπραξης φόρων που θα ήταν και κοινωνικά πιο δίκαιοι.

Όμως, ακριβώς αυτό, η ανακατανομή των βαρών με κοινωνικά πιο δίκαιο τρόπο ήταν το κύριο σημείο στο οποίο κρίθηκαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο ταξικός χαρακτήρας στην επιλογή των υποζυγίων που σήκωσαν το βάρος της κρίσης, οδήγησε στην κοινή παραδοχή πως υπάρχουν στενές σχέσεις πολιτικής και συμφερόντων παραοικονομίας. Αυτή η παραδοχή τους οδήγησε στην εκλογική ήττα και στην αντιπολίτευση.

Αυτή τη «σκιά» έχει ανάγκη να διώξει και η σημερινή κυβέρνηση.

Μιχάλης Γαβράς