Για το "αύριο" και την "δικαίωση" της σημερινής διαδικασίας

Είναι γεγονός πως αυτός ο χώρος, δοκιμάζει για άλλη μια φορά τις αντοχές της λογικής και της πρακτικής στην παραδοσιακή λειτουργία των κομμάτων και της πολιτικής. (Η πρώτη ήταν η ανοιχτή εκλογή του ΓΑΠ στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, το 2004 - 1.000.000 ψηφοφόροι, 1 προς 4 μέλη/φίλοι). Πρώτα εκλέγεται ο επικεφαλής και θα ακολουθήσει το Συνέδριο για την επεξεργασία των πολιτικών θέσεων και της εξαγγελίας της κυβερνητικής πολιτικής. Όλο αυτό είναι ένα πρωθύστερο σχήμα.

Δυστυχώς, η ρηχή ιστορικά κομματική λειτουργία στην Ελλάδα. ο μεσσιανισμός, η αρχηγολατρία και το μοντέλο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, που ακλουθούν τα ΜΜΕ, αναδεικνύουν ως κύριο παράγοντα της πολιτικής τον ΑΡΧΗΓΟ και όχι τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές σχέσεις.

Μια κοινωνία, που δεν πέρασε την ιστορική φάση του διαφωτισμού, μια κοινωνία που δεν απογαλακτίστηκε ακόμα από τον Οθωμανικό τρόπο λειτουργίας (μπαξίσι, ρουσφέτι, προσωπική εξυπηρέτηση), μια κοινωνία που λειτουργεί σε όλες τις εκφάνσεις της με βάση το πελατειακό σύστημα, δεν θα μπορούσε να έχει και οργανωμένα κόμματα, που να αποτυπώνουν τις κοινωνικές και ταξικές θέσεις των μελών τους. Αυτό είναι και το γενεσιουργό αίτιο των πολυσυλλεκτικών κομμάτων και από αυτό προκύπτει η αδυναμία κατάθεσης καθαρών πολιτικών προγραμμάτων.

Ας είναι.

Σήμερα, το ζητούμενο δεν είναι η ανάγκη ύπαρξης ενός ενδιάμεσου κόμματος που κάθε φορά να συνεργάζεται με τον ένα πόλο του δικομματισμού.

Αν το αυριανό κόμμα, αποβλέπει στην επιστροφή των ψηφοφόρων που μετανάστευσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε το νέο κόμμα θα πρέπει να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε λαϊκισμό και ανερμάτιστες πολιτικές υποσχέσεις.

Αν το νέο κόμμα αποβλέπει στο 40%, που το αποτελούν ανέστιοι κομματικά και απέχοντες από τις εκλογικές διαδικασίες, θα πρέπει να καταθέσει το αντίστοιχο σχέδιο, που να είναι ελκυστικό και να ικανοποιεί αυτούς τους ψηφοφόρους.

Σήμερα υπάρχει όσο ποτέ η ανάγκη ενός κόμματος που

·         η πολιτική του θα αντιτίθεται στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό της ΝΔ,

·         θα αποστασιοποιείται από την ανερμάτιστη και άναρχα λαϊκίστικη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ,

o    που δεν θα απαξιώνει την "αριστεία",

o   δεν θα τιμωρεί τον ΕΝΤΙΜΟ πολίτη,

o   δεν θα επιβραβεύει τον φοροκλέφτη,

o    δεν θα εξωθεί την κοινωνία σε αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Σήμερα, υπάρχει όσο ποτέ η ανάγκη κατάθεσης ενός πολιτικού σχεδίου, που

·  να εκσυγχρονίσει την λειτουργία του κράτους,

·  να επιβάλλει την ισότιμη φορολογική αντιμετώπιση των πολιτών,

·  να καταργήσει την ισοπεδωτική "επιδοματική" κοινωνική πολιτική χωρίς όρια και κριτήρια

Το ζητούμενο λοιπόν είναι ένας πολιτικός σχηματισμός, που θα προβάλλει

ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ

για την έξοδο από την κρίση και την πορεία προς το αύριο.

Αν στο επικείμενο Συνέδριο, διαμορφωθεί ένα τέτοιο πολιτικό πρόγραμμα, θα δικαιολογήσει και την σημερινή διαδικασία και θα αποκαταστήσει το γενεσιουργό του αμάρτημα, "πρώτα ο επικεφαλής και έπειτα το Συνέδριο".

Ιδού η Ρόδος...... και

κοντός ψαλμός.....

 

 

 

2 Νοεμβρίου 2017

Λαμβάνουν χώρα οι εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας του νέου φορέα της κεντροαριστεράς, έπειτα από πρόταση της Φώφης Γεννηματά στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Συμμετέχουν 212.000 πολίτες.