Το προπατορικό αμάρτημα του ΣΥΡΙΖΑ πληρώνεται ΤΩΡΑ
Οταν το 2010 ξέσπασε η οικονομική κρίση, ο νεοανερχόμενος ΣΥΡΙΖΑ με τον από το 2008 φιλόδοξο αρχηγό του, αντί να αναγνωρίσουν την ταυτότητα της κρίσης και να πράξουν αναλόγως, άρπαξαν την ευκαιρία, προσδέθηκαν στο άρμα του Αντιμνημονίου.
Υιοθέτησαν πως τα μνημόνια έφεραν την κρίση και αυτό μαζί με τα υπόλοιπα γεγονότα στα οποία πρωταγωνίστησε μέχρι το 2015, οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια, να καταλάβει μεν την κυβέρνηση το 2015, αλλά να κυβερνήσει με ένα πρόγραμμα που δεν μπορούσε να υλοποιηθεί. Υπογράφοντας και εφαρμόζοντας τελικά το 3ο και επαχθέστερο μνημόνιο!!!!!
Η διάσταση ανάμεσα στις υποσχέσεις, που τον έκαναν κυβέρνηση και στην κυβερνητική πολιτική που υλοποίησε, οδήγησε στην ήττα του 2019, στην αδυναμία του να κάνει αντιπολίτευση και στην ακόμα βαρύτερη ήττα του 2023.
Η διάσταση ανάμεσα στην αντιμνημονιακή ρητορεία και στην πιο σκληρή μνημονιακή πολιτική του επωδυνοδέστερου 3ου μνημονίου, κατέστρεψε το αριστερό αφήγημα, την αριστερά ως φορέα μιας άλλης πολιτικής και αποθέωσε την ΤΙΝΑ.
Η ανάδειξη του Μητσοτάκη και της ΝΔ ως νικητή των εκλογών του 2019 και 2023, ήταν αναπόφευκτη και ήταν δικό του έργο.
Αν, λέμε, αν, το 2010, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνώριζε την πραγματική φύση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης,
έβαζε πλάτη ενάντια στην εξουσιολαγνεία του Σαμαρά του αντιμνημονίου και των Ζαππείων του,
προέτασσε την διάσωση της Ελλάδας από την κρίση με την εφαρμογή, όσο γίνεται λιγότερο επώδυνων πολιτικών για τα λαϊκά στρώματα,
θα είχε αποφύγει την συμμετοχή του στις πλατείες των αγανακτισμένων,
στις καταστροφικές και δολοφόνες αντιμνημονιακές πορείες και εν τέλει
στην κυβερνητική του σύμπραξη με τους ακροδεξιούς της ΑΝΕΛ του Καμένου.
Αυτό είναι το ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ.
Μιας αριστεράς που συμπεριφέρθηκε αντίθετα από τις ιστορικές και διαχρονικές ηθικές-πολιτικές παρακαταθήκες της παράταξης και
ενός αρχηγού που είχε ως μοναδικό σκοπό να γίνει πρωθυπουργός με οποιοδήποτε τίμημα.
Μαζί και όσοι ανέχθηκαν ή στήριξαν τις επιλογές του αρχηγού, απολαμβάνοντας τα αγαθά της κυβερνητικής εξουσίας. Πρόσκαιρης φευ.
Σήμερα, όλοι μαζί, λούζονται στα απόνερα εκείνης της πολιτικής, προσπαθώντας μάταια να σταθούν όρθιοι απέναντι λαίλαπα του φαινομένου Κασσελάκης, που οι ίδιοι εξέθρεψαν.
Ας πρόσεχαν.
Γιάννης Ιωαννίδης
Για τη μνήμη, οι πρώτοι καβαλάρηδες του "αντιμνημονιακού άρματος", αρχηγός κόμματος και το κόμμα του. Έχει πλάκα η ιστορία.
Γιάννης Ιωαννίδης
Michalis Gavras Να τον θυμηθούμε και το 2011. Μιλάμε για σκληρό αντιμνημονιακό, κι ο ίδιος και το κόμμα του, έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου