- Για άλλη μια μέρα, είναι καλά τα μηνύματα από την εξέλιξη της επίπτωσης της νόσου στην χώρα μας.
Εστίες υπερμετάδοσης, αποκαλούνται για την αποφυγή άλλων επιθετικών προσδιορισμών, πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται σε συγκεκριμένο χώρο με ιδιαίτερο τρόπο καθημερινής διαβίωσης.
Άνθρωποι και συνάνθρωποί μας, που ενώ από κοινωνιολογικής πλευράς δεν διαφέρουν από όλους τους μας,
από επιδημιολογικής πλευράς αποτελούν ειδικές ομάδες, ομάδες ευπαθείς, ευάλωτες, υψηλού κινδύνου, που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης (καραντίνα, αυξημένος έλεγχος με test PCR).
Και ενώ στον γενικό πληθυσμό, σε όλη την χώρα η επίπτωση της νόσου φαίνεται να βαίνει μειούμενη, στις εστίες υπερμετάδοσης φαίνεται να είναι το πεδίο στο οποίο θα δοκιμαστούν οι δυνατότητες του Συστήματος Υγείας και της πολιτείας.
Αυξημένη λοιπόν επαγρύπνηση στις εστίες υπερμετάδοσης και ευχόμαστε να πάνε όλα καλά.
- Bobonis Tasos Μιχάλη καλημέρα. Να υποβάλλω μερικές ερωτήσεις. 1. Από ότι ακούω από συναδέλφους σου όλοι θα νοσήσουμε κάποια στιγμή. Σωστό; 2. Όσο και να κρατήσει η καραντίνα αποκλείεται να μην υπάρχουν φορείς, ή να μην έρθουν φορείς στην χώρα, όταν αρθεί. Με δεδομένο την εκθετική εξάπλωση, τι ελπίζουμε να αλλάξει; Γιατί όπως το καταλαβαίνω εγώ, αν δεν βρεθεί κάποιο φάρμακο ( για εμβόλιο μιλάνε για 18 μήνες), και αν δεν υπάρξει ύφεση λόγω θερμοκρασίας το καλοκαίρι, θα πρέπει να μείνουμε καμμία 10αρια χρόνια σε καραντίνα για να νοσήσουμε σταδιακά όλοι. Έχω την εντύπωση πως το όλο εγχείρημα στηρίζεται σε καποιες υποθέσεις που αν δεν επαληθευτούν θα πρέπει να συνεχίσουμε για πολύ τα μέτρα. Λάθος συλλογισμός; 3. Τα μέτρα της απομόνωσης, φέρνουν αλλά προβλήματα στην φορα, πέρα από το οικονομικό με τις οποίες συνέπειες του στην ψυχοσωματική υγεία, έχουμε κατάθλιψη, έλλειψη άσκησης, κλπ. Η απαγόρευση σε κάποιον να πάει στο χωριό του, ή στο εξοχικό του,δεν καταλαβαίνω πιο πρόβλημα δημιουργεί αν ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος. Δηλαδή τηρεί τα μέτρα ( απόσταση, μάσκα, γάντια, έξοδος μόνο για τα απαραίτητα κλπ). Η επαφη που γίνεται σήμερα πχ στους χώρους εργασίας, ( εργοτάξια, γράφεις) και στα σουπερμάρκετ, τις λαϊκές,δεν πειράζει αν γίνεται στην πολη αλλά πειράζει αν γίνεται στην εξοχή; Γιατί εγώ να εγκαταλείψω τα ζώα μου, τον κηπο μου, και την ψυχολογία μου αν μπορώ να αλλάξω παραστάσεις για δυο μέρες; Νομίζω πως πονάει χέρι, κόψει κεφάλι ισχύει, γιατί ( και το δέχομαι αυτό) είμαστε ανώριμοι να τηρήσουμε εν γένη τους κανόνες. Περιμενω με ενδιαφέρον να μου εξηγήσεις πως θα τελειώσει και γιατί η καραντίνα, αν δεν βρεθεί φάρμακο ή σταματήσει λόγω θερμοκρασίας η υψηλή μεταδοτικότητα.
- Michalis Gavras Από απάντηση σε παρόμοια ερώτηση στις 11.4.20 (θα την βρεις πιο κάτω)
Α. Η λογική είναι απλή:
1. Από Οσους έχουν τον ιό,
α) κάποιοι θα αρρωστήσουν, θα πάνε νοσοκομείο και οι περισσότεροι θα γίνουν καλά, ενώ κάποιοι θα πάνε ΜΕΘ. Οσοι βγουν από το νοσοκομείο έχουν πλέον αντισώματα εναντίον του ιού.
β) οι άλλοι θα την περάσουν στο πόδι και θα αποκτήσουν και αυτοί αντισώματα.
2. Οι υπόλοιποι με το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, ουσιαστικά δεν ερχόμαστε σε επαφή με φορείς του ιού, δεν τον κολλάμε, δεν αρρωσταίνουμε και δεν τον διασπείρουμε.
3. μετά τα μέσα Απριλίου θα γίνουν μαζικά τεστ προκειμένου να φανεί τι γίνεται στον πληθυσμό, πόσοι είναι φορείς, πόσοι εν ενεργεία ασυμπτωματικοί, πόσοι θεραπευμένοι, ώστε να σχεδιαστεί το σχήμα μείωσης των περιοριστικών μέτρων.
από Σεπτέμβρη θα έχουμε φάρμακα το πιο πιθανό και αργότερα εμβόλιο.
4. οι επόμενες κρίσεις θα βρουν ένα διαφορετικό πληθυσμό από επιδημιολογικής πλευράς.
Β. Δυστυχώς τα μέτρα είναι υποχρεωτικό να μην κάνουν εξαιρέσεις με κριτήριο την υπευθυνότητα, που όχι μόνο δεδομένη δεν είναι αλλά αντίθετα είναι ζητούμενο τις πιο πολλές φορές. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, αν και η "ζημιά" που υφίστανται τα χλωρά, δεν αντιστοιχείται στο γενικό όφελος που είναι πολλαπλάσιο.
Δευτέρα 13 Απριλίου 2020
13 Απριλίου 2020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου