Υπόθεση "Μπαλόνι στο 3ο Λύκειο": Μια προδιαγεγραμμένη αποτυχία

Ο τρόπος και η διαδικασία με την οποία διαχειρίστηκε η διοίκηση Ζορμπά την υπόθεση με το "μπαλόνι στο 3ο Λύκειο", συνιστά τυπική περίπτωση, που αποδεικνύει την αδυναμία να κατανοηθεί η λειτουργία του Δήμου σε συνθήκες Απλής Αναλογικής.

Οπως είχα γράψει αμέσως μετά τις εκλογές:
"....Η "κυβερνησιμότητα" θα είναι το διαρκές ζητούμενο, καθ' όλη τη διάρκεια της τετραετίας.

Τα εργαλεία για τις απαραίτητες συγκλίσεις, δεν είναι πολλά.

Είτε θα δημιουργηθούν μετεκλογικές προγραμματικές συγκλίσεις μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων, μέσα από μια επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία,

είτε θα πρόκειται για "κυβερνήσεις μειοψηφίας" που η σύγκλιση θα κρίνεται κατά περίπτωση και κατά θέμα.

Αν η συνεννόηση και η σύγκλιση δεν κυριαρχήσουν στο δημοτικό συμβούλιο, θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλους, με μόνο σίγουρο την τελική τραγωδία για την πόλη."

https://gavrasmichael.blogspot.com/2019/05/2019.html

Στην περίπτωσή μας, ενώ το να κατασκευαστεί ένα στέγαστρο στα γηπεδάκια του 3ου Λύκειου, δεν θα έβρισκε καμιά αντίρρηση και από την σχολική κοινότητα (το ζητούσαμε από πολύ παλιά) και από τον τοπικό Σύλλογο και από τις άλλες δημοτικές παρατάξεις.

• η μη δημοσιοποίηση έγκαιρα του σχεδίου του σκέπαστρου (μπαλόνι, αλουμινοκατασκευή κλπ) και
• η μη πρόσκληση σε διαβούλευση όλων των εκπροσώπων των συναρμόδιων συλλογικοτήτων (εκπαιδευτικών, γονέων, τοπικού Συλλόγου)

οδήγησε σε παταγώδη αποτυχία την λήψη απόφασης για το σκέπαστρο-μπαλόνι.

Μέσα από την διαβούλευση βέβαια θα γίνονταν φανεροί οι λόγοι απόρριψης της διαδικασίας σύγκλησης

• Η αποκάλυψη πως μέσα από την στέγαση των γηπέδων θα εξυπηρετούντο κατά κύριο λόγο οι αθλητικές ομάδας, (γι αυτό εξ άλλου ήταν και οι μόνοι που είχαν προσκληθεί στο Δημ.Συμβούλιο)
• Η αποκάλυψη πως με το μπαλόνι και την χρήση του από τις ομάδες, κάθε απόγευμα, θα αφαιρείτο από την γειτονιά ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες χώρους ελεύθερης πρόσβασης των παιδιών της γειτονιάς

Και βέβαια η αγνόηση της ζητηθείσας 10ήμερης παράτασης για την αναγκαία διαβούλευση, ήταν μια αυτοχειριαστική επιλογή.

Οπως έγραφα, τότε:
"δημοσιότητα" και "διαφάνεια" και άσκησης πολιτικής "πάνω στο τραπέζι" δημόσια και όλοι κρίνονται!!!!

Μέχρι τις εκλογές του 2023, έχουμε πολύ καιρό και η πόλη χρειάζεται αποφάσεις για να ζήσει.

Αν συνεχιστεί η ίδια τακτική χαμένη θα βγει η πόλη κυρίως.

 

Γυναικοκτονία και κοινωνία

Τώρα τελευταία πολλοί, προτείνουν την ιδιαίτερη ποινική αντιμετώπιση της γυναικοκτονίας, είναι το political correct του καιρού μας,
λες και τα ισόβια που ισχύουν σήμερα δεν φτάνουν,
λες και πως ένας νόμος, ένας όρος, από μόνος του, είναι δυνατόν να έχει ως αποτέλεσμα,
την πάταξη της πατριαρχιαρχικής αντίληψης, του σεξισμού και όλων των γενεσιουργών αιτίων της έμφυλης βίας. 

Παραβλέπουν, πως οι περισσότερες γυναικοκτονίες γίνονται στα πλαίσια μιας συζυγικής - συντροφικής σχέσης και άρα
αυτό που λείπει από την Ελληνική κοινωνία, δεν είναι η αυστηρότητα των ποινών (υπάρχει),
αλλά θεσμικές παρεμβάσεις και μορφές κοινωνικών δράσεων,

• που να προλαμβάνουν την ειδεχθή αυτή πράξη,
• που να βοηθάνε την γυναίκα να αντιληφθεί έγκαιρα τον κίνδυνο που διατρέχει,
• που να δίνουν στο θύμα την αναγκαία υποστήριξη να καταγγείλουν την ενδοοικογενειακή - συντροφική βία,
• που να μπορούν να απευθύνονται κάπου για ψυχολογική ενίσχυση και συμβουλές
• που να τους παρέχουν την απαραίτητη υλική υποστήριξη να τα βγάλουν πέρα
  
• που να μεταφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, τον σεβασμό των δυο φύλλων.

Και πόσα άλλα που θα μπορούσαν να προτείνουν οι κοινωνικοί και παιδαγωγικοί επιστήμονες.

Η αποδοχή της γυναικοκτονίας σαν ξεχωριστός ποινικός όρος, από μόνη της, χωρίς τις παραπάνω προτεινόμενες θεσμικές παρεμβάσεις, το μόνο που μπορεί να καλύψει, είναι το σύμπλεγμα ενοχής μια ολόκληρης κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, για τις θεσμικές ανεπάρκειες προστασίας της γυναίκας από την ενδοοικογενειακή, συντροφική και άλλη βία.